İrlanda Saoradh Örgütü ve IRPWA Temsilcisi AEC İle Yaptığı Görüşmeyi Yayınlıyoruz

İrlandalı Saoradh (Kurtuluş) örgütü ve IRPWA (İrlandalı Cumhuriyetçi Tutsakları Destekleme Derneği) temsilcisi ile AEC olarak yaptığımız görüşme:

Kendi dergileri BİTMEMİŞ DEVRİM Nisan 2025 sayısında yayınlanmıştır.

Stephen Murney, SAORADH (KURTULUŞ) başkanı

 1- IRPWA’nın çalışmalarını ve İrlandalı tutsakların mevcut durumunu AIF (Anti Emperyalist Cephe) izleyicilerine anlatır mısınız?

IRPWA (İrlanda Cumhuriyetçi Tutsaklarla Dayanışma Derneği), cumhuriyetçi tutsaklara ve onların ailelerine maddi yardım sağlamak için bağış toplayan bir sosyal yardım örgütü olarak faaliyet göstermektedir. Aynı zamanda gerektiğinde tutsaklar ve aileleri adına hukuki savunma yapar ve cumhuriyetçi tutsaklara destek gösterileri düzenler.

1998’den bugüne kadar binlerce İrlandalı cumhuriyetçi, Britanya ve Serbest Devlet (İrlanda Cumhuriyeti) hapishanelerinde hapsedilmiştir. Gözaltında tutarak hapis cezası verme ve şartlı tahliyelerin iptaliyle uygulanan gözaltı hali hâlâ sürmektedir. Siyasi tutuklamalar yaygındır ve ne yazık ki, İrlanda Britanya işgali altında kaldığı sürece, bu işgale karşı çıkan cumhuriyetçilerin hapsedilmesi kaçınılmaz olacaktır.

Şu anda İrlanda genelinde onlarca cumhuriyetçi tutsak bulunmaktadır. Bunlar Maghaberry, Hydebank ve Portlaoise hapishanelerinde tutulmaktadır.

Tutsak yoldaşlarımız birçok sorunla karşı karşıyadır; zorla soyularak arama, tecrit ve kontrollü hareket ettirilme gibi.

Cumhuriyetçi tutsakların tecridi, MI5 (İngiltere MİT’i) tarafından yönetilen hapishane idaresi tarafından yıllardır kullanılan iğrenç bir taktiktir. Bu durumda bir siyasi tutsak seçilir ve cumhuriyetçi koğuşlardan uzak bir şekilde, 24 saat boyunca hücrede kilit altında tutulur. Bazı tutsaklar yıllarca bu şekilde izole edilmiş, bu süre zarfında diğer tutsaklarla değil sadece gardiyanlarla temas kurabilmişlerdir.

Temel insan haklarını elde etmek ve çatışmasız bir ortam oluşturmak için Maghaberry ve Hydebank rejimlerinin cumhuriyetçi tutsaklarla anlamlı bir diyalog başlatması gerekmektedir.

Portlaoise hapishanesindeki koşullar, burada ve yurtdışındaki insan hakları grupları tarafından kınanmıştır. Avrupa Mahkemesi, Dublin hükümetine karşı, tutsakların zorla dışkılarını hücrede boşaltmaya zorlanmaları gibi insanlık dışı, aşağılayıcı muameleler konusunda hüküm vermiştir.

Cumhuriyetçiler, içinde tuvalet, duş veya temizlik imkânı bulunmayan hücrelerde tutulmaktadır. Müebbet hapis cezası alanlar için şartlı tahliye duruşmalarında yapılan son değişikliklere de mahkeme kanalıyla itiraz edilmesi muhtemeldir.

Sinn Féin (İngiltere hükümetiyle anlaşma yapan ve şu an iktidarda olan cumhuriyetçi parti) sadece cumhuriyetçi tutsakları tanımamakla kalmıyor, aynı zamanda Britanya kuvvetleri tarafından tutuklanmalarını, jürisiz Britanya mahkemelerine çıkarılmalarını ve Britanya hapishanelerine gönderilmelerini aktif olarak destekliyor. Sinn Féin’in cumhuriyetçi tutsaklara yönelik mevcut tutumu budur. Avcı, gerçekten de bekçi olmuştur.

2- Kuzey İrlanda’daki durum nedir? İrlandalı halkın günlük yaşamında herhangi bir iyileşme var mı?

 

Cumhuriyetçilik açısından zor zamanlardan geçiyoruz ve kendimize karşı dürüst olmalıyız. Her şey yolundaymış ve cumhuriyetçilik zafere gidiyormuş gibi göstermek kolay olurdu, ama durum böyle değil.

Şu anda, Britanya kırallık güçlerinin "normalleştirme" stratejisini kararlılıkla sürdürdüğü zorlu bir dönemden geçiyoruz. Bu strateji, yerel anayasal milliyetçiler ve işbirlikçiler tarafından da desteklenmektedir. Bu durum, işgal altındaki İrlanda’daki emekçi cumhuriyetçi toplulukların büyük bir kısmının, Britanya işgaline ve bununla gelen adaletsizliklere karşı kayıtsızlaşmasına neden oldu.

Hiç şüphem yok ki cumhuriyetçiler bir noktada zaferle çıkacaklardır, ancak bu yakın zamanda olmayacak.

Cumhuriyetçi hareketi yeniden inşa etme ve örgütleme sürecindeyiz. Önümüzde uzun bir yol var ama sağlam bir stratejik ve ideolojik planla Britanya emperyalizmine ve işgaline karşı mücadelede büyük ilerlemeler kaydedebiliriz. Ancak temkinli olmalı ve işleri doğru yapmak için zaman tanımalıyız. Aceleci davranmamalıyız.

Mevcut durum en hafif tabiriyle vahim. İşgal altındaki İrlanda’da çocuk yoksulluğu oranları en yüksek seviyelerde. Geçim maliyeti fırlamış durumda ve gıda bankaları emekçi mahallelerde sıradan hale geldi.

İrlanda Cumhuriyetindeki 26 bölgedeki baskı, işgal altındaki (Kuzey İrlanda) altı bölgeden farksız. Ancak güneyde bu baskılar daha sinsice uygulanıyor. Serbest Devlet güçleri üyelerimizin arkadaşlarını ve akrabalarını hedef alıyor. İşverenlerin Saoradh (İrlanda dilinde Kurtuluş anlamındadır) aktivistlerini işten çıkarmaları için baskı yapıldığı da biliniyor.

Garda (İrlanda Cumhuriyeti polisi) ile Britanya güçleri arasında da büyük bir işbirliği var; şu anki Garda komiserinin eski bir RUC (Royal Ulster Constabulary)(Kuzey İrlanda polisi) üyesi ve MI5 ajanı olduğu düşünülürse bu şaşırtıcı değil.

3- Türkiye’deki tecrit (kuyu/SRY) tipi hapishanelerde devam eden açlık grevi hakkında tutsaklara bir mesajınız var mı?

Saoradh ve IRPWA olarak açlık grevcilerine devrimci dayanışmamızı gönderiyoruz. 1981 şehitlerimizin tarihi sayesinde, direnen tutsaklar, aileleri ve arkadaşları için bu sürecin ne kadar zor olduğunu çok iyi biliyoruz. Onları selamlıyoruz.

İrlandalı bir cumhuriyetçi perspektiften bakıldığında, Türkiye’nin tecrit hapishanelerindeki devrimci tutsakların mücadelesi derin bir yankı uyandırıyor. Özellikle Bobby Sands ve yoldaşlarının önderlik ettiği 1981 açlık greviyle şekillenen İrlandalı cumhuriyetçi tutsakların tarihi bize gösteriyor ki, hapis ve tecrit, baskıcı devletlerin direnişçilerin iradesini kırmak için kullandığı silahlardır. Ancak tarih şunu da kanıtlamıştır: Bu tür baskılar, adalet, onur ve özgürlük için mücadele edenlerin ruhunu asla tam anlamıyla bastıramaz.

Tutsaklara: Mücadeleniz, İrlanda'nın ve birçok başka halkın tarihini şekillendiren aynı uluslararası baskıya ve sömürgeciliğe karşı direnişin bir parçasıdır. Hiçbir hapishane, hiçbir tecrit, sizi insanlıktan çıkarmaya yönelik hiçbir girişim, temsil ettiğiniz ilkeleri silemez.

 Ailelerine ve destekçilerine: Dayanışmanın, hem içeride hem dışarda, gücü küçümsenemez. Bugün yapılan fedakarlıklar, özgürlük mücadelesinin bir parçası olarak hatırlanacaktır. Tıpkı İrlanda halkının kendi tutsak yoldaşlarına sahip çıktığı gibi, uluslararası toplum da Türkiye’deki direnişçilere sahip çıkmalıdır.

 Zafer tutsakların olacak! Zafer adalet ve özgürlük mücadelesinin olacak!

4- Emperyalizm ve Siyonizm, Filistin ve Lübnan’da soykırım yapmakta, faşist Türkiye devletiyle birlikte Suriye’yi işgal etmektedir. Bunların BMENA (Genişletilmiş Ortadoğu ve Kuzey Afrika) adlı emperyalist bir projenin parçası olduğuna inanıyoruz. Siz ne düşünüyorsunuz?

 

BMENA (Genişletilmiş Ortadoğu ve Kuzey Afrika) (GOP) girişimi, 2000’li yılların başında emperyalist ABD tarafından önerilen korkunç bir plandı. Bölgeyi reforme etmek ve istikrara kavuşturmak amacıyla yola çıkmış gibi görünse de mevcut çatışmaları ve jeopolitik gerilimleri derinleştirdiği için eleştirilmektedir.

Bu durum çok boyutludur; çeşitli bölgesel güçler ve uluslararası çıkarlar işin içindedir ve her biri kendi bencil ajandalarını taşımaktadır. Bu çatışmaların şiddete, soykırıma ve kitlesel yerinden edilmeye dönüştüğü yerlerde sivil halk üzerindeki insani etkisi yıkıcıdır.

5- Dünya halklarının ve örgütlerinin uluslararası dayanışmasına inanıyoruz. Bu konudaki görüşünüz nedir?

Dünyanın dört bir yanındaki anti-emperyalist yapılarla birlikte çalışmaya kararlıyız ve kuruluşumuzdan bu yana devrimci örgütler ve bireylerle güçlü bağlar kurduk.

Emperyalizme karşı yürütülen küresel bir mücadele kampanyasının, karşılıklı dayanışma ve destekle birlikte yürütülmesi hayati öneme sahiptir.

Kültür, dil, sosyal meseleler ve siyaset açısından uluslararası dayanışma, anti-emperyalistler için hayati bir zorunluluktur. Siyasi tutsaklar ve onların refahıyla ilgili geniş deneyime sahibiz ve bu bilgileri dünya genelindeki gruplarla paylaşıyoruz.

Uluslararası dayanışma sadece ahlaki bir duruş değil, aynı zamanda ezilen halkların özgürleşmesi için gerekli bir stratejidir.

Emperyalizm küresel ölçekte faaliyet gösterir: işçileri sömürür, kaynakları yağmalar ve zayıf uluslar üzerinde askeri ve ekonomik hakimiyet kurar.

Bu sisteme karşı direniş de uluslararası olmalı; sınırlar ötesi mücadeleler birleştirilerek yeni-sömürgeciliğin, kapitalizmin ve militarizmin yapıları parçalanmalıdır.

Tarihte anti-emperyalist hareketler her zaman dayanışmaya ihtiyaç duymuştur: Vietnam’ın ABD işgaline karşı direnişine verilen küresel destekten, İspanya’daki uluslararası tugaylara, Afrika, Latin Amerika ve Filistin’deki ulusal kurtuluş hareketlerine kadar.

İşçiler, topluluklar ve devrimci hareketler birbirlerine maddi ve siyasi olarak destek verdiğinde, emperyalizmin pençesi zayıflar ve öz-belirlenim için alan yaratılır.

Bugün bu, NATO öncülüğündeki militarizme karşı durmayı, Küresel Güney’in borç ve yaptırımlarla ekonomik boğulmasına direnmeyi ve ezilen ulusların kendi geleceklerini belirleme hakkını savunmayı gerektirir.

Gerçek uluslararası dayanışma, bir halkın düşmanının tüm halkların düşmanı olduğunu ve herhangi bir yerdeki özgürlüğün her yerdeki özgürlük mücadelesini güçlendirdiğini kabul eder.